Februari 2024
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg Petra
04 Februari 2024 | Nederland, Sebaldeburen
4 februari 2024
Ha lieve lezer,
Hier ben ik weer met een berichtje vanuit Sebaldeburen. Het is ochtend en ik heb nog 2 uurtjes voor ik weer op pad moet naar werk. Ik zat net even buiten op de schommel met een kop warme chocolademelk en voelde de behoefte om weer te schrijven en te delen. Het voelt voor mij goed om te delen wat er in mij omgaat en wat er in mijn leven speelt. Dus ik blijf lekker mijn blog posten ook al ben ik nu niet “op reis”.
Afgelopen weken waren confronterend en leerzaam. Ik heb mijn contact met André, mijn Portugese lover/vriend gestopt. Het was zo’n moeilijke beslissing. Mijn tijd met hem was intens. Ik heb zoveel moois gezien in Portugal doordat ik samen was met hem. En toch verloor ik steeds een beetje van mezelf in ons contact. Mijn spontaniteit kwam onder druk te staan, ik voelde me minder vrij en open. Meerdere keren probeerde ik ons contact te beëindigen en het lukte me niet. Steeds heropende ik het contact. Het definitief toegeven “we willen verschillende dingen en dus matchen we niet”, voelde als dat ik opgaf, toegaf dat “ik niet goed genoeg ben”. Die misvatting over wie ik in essentie ben, is sterk in mij.
Ik las het boek “verslaafd aan de liefde” afgelopen zomer en daar vond ik herkenning. Het is een diepe angst voor afwijzing, de zelfafwijzing die het vastklampen in stand houdt. Dus ik heb een rouwproces, het loslaten van een illusie en voelen wat dat in mij teweegbrengt. Het geeft een beetje troost te weten dat ik niet de enige op deze planeet ben die worstelt met deze thema’s.
Een stemmetje in mijn hoofd zegt dat ik nu wel heel eerlijk ben en mijn imago van “vrolijke, leuke, vrije en avontuurlijke Pee” een flinke deuk oploopt. Maar ja, dat imago is toch maar door mijn hoofd gecreëerd dus dat laat ik dan maar lekker voor wat het is. Zucht, van opluchting. Zo dit ligt ‘out in the open’, geen gedoe meer. Welkom ego in de wereld van proberen en leren, vallen en opstaan. Wat een vrij gevoel om te uiten wat er is. Het is niet alles en het is nu en verandert ook weer.
Naast dit liefdesverdriet is er ook meer duidelijkheid over de plannen voor mijn volgende trip. Ik heb met mijn laatste community afgesproken dat ik naar hen toe mag komen als vrijwilliger. Heel veel zin om daar weer te zijn! Hans, één van de deelgenoten daar, was vorige week weer even in Nederland en hij kwam me hier opzoeken. Wat fijn om hem weer te spreken en een live update te krijgen over al het reilen en zeilen. Ik ben meer dan welkom en dat geeft me een warm gevoel. Verder heb ik een heel mooie plek op de Azoren gevonden, op het grootste eiland Saõ Miguel. Afgelopen jaar was ik met Alise bij Airbnb host Jesse en hij komt van dit eiland en ik mocht zijn nummer en heb hem geappt of hij een mooie plek kent waar vrijwilligers welkom zijn en waar “creativiteit, verbinding en natuur” is. Hij heeft voor me rondgevraagd en zo kwam ik bij Camp Cosmo. Ik heb gemaild en eind maart maken we een belafspraak om af te stemmen wat en hoe mogelijk is. De eerste klik lijkt er te zijn van beide kanten dus dat geeft me vertrouwen dat ik een mooie tijd kan gaan hebben daar. De Azoren zijn 7 eilanden in totaal. Ik laat het nog open of ik ook naar de andere ga. Ik merk dat ik graag op een plek ben waar ik me goed voel. Ik hoef dan niet persé alles te hebben gezien, omdat ik dan daar ben. Ik wil wel veel zien, maar dat laat ik dan dus maar ontstaan. Hoelang ik kan blijven weet ik dus ook niet. Ik hoop wel twee maanden daar te zijn. Als ik er ben, komt er vast nog wel een andere mogelijkheid langs dus dat komt goed. En ik heb dus nog een beetje spaargeld en als ik niet al teveel uitgeef (o.a. dankzij het vrijwilliger zijn) dan komt het goed. Dan kan ik met Portugal erbij wel een maand of 5 weg.
Verder heb ik nog een creatieve plek gevonden in Portugal, in de buurt van Porto en Braga. Zij kunnen me begin april meer laten weten. Afhankelijk van de opties en mogelijkheden zal ik dus eerst naar de Azoren of eerst naar Portugal gaan. Ik heb er zoveel zin in. Nu ik er over tik, merk ik hoe snel mijn vingers gaan over het toetsenbord. Het geeft me energie. Mijn spullen kunnen gelukkig nog even in de opslag blijven. Ik moet nog wel een plekje voor mijn auto vinden, dus als iemand ruimte heeft om hem neer te zetten, graag!
Als ik daar ben, komt er dus geen nieuw geld binnen en daarom ben ik druk bezig om te managen dat er een bedrag op mijn rekening staat om bij terugkomst hier weer huur te kunnen betalen. Gelukkig is het minimumsalaris in de horeca van 12,12 naar 13,27 euro gegaan dus maandelijks komt er iets extra’s bij. Ik ga minder vaak naar fysio en minder vaak naar de healer/therapeut en dus kan ik toch nog weer zorgen voor een basisbedrag om weer terug te komen naar mijn reis. Het geeft me een gevoel van vrijheid om dit te kunnen doen.
Het werk zelf blijf ik intensief vinden. Soms is het zo druk dan ben ik helemaal op automatische piloot bezig. Toch geniet ik ook vaker en heb ik plezier met mijn collega’s. We zijn allemaal maar mens en hebben allemaal onze eigenschappen, beperkingen, mogelijkheden. Fysiek ben ik nog vaak moe en mijn linkerschouder is pijnlijk en ik heb minder bewegingsvrijheid dan ik jaren had, maar dat probeer ik een beetje te laten.
Hier op de woongroep is ook vanalles in beweging. De eigenaar Egge, gaat zijn woning verhuren en creëert een extra plek in onze woning. Rodin, het andere lid van de woongroep gaat per maart weg en het lijkt erop of we een nieuw lid hebben gevonden, die dan in maart of begin april hier intrekt. Leuk allemaal en ook veel roering, de emoties speelden hier en daar op en dat was een interessant proces om te zien. Tijdens de mooie winterdagen vol vorst, zijn helaas de eendjes Dickie en Duckie gedood, door waarschijnlijk een vos. Ik heb het hol gezien, de vos helaas niet. Ik vind dat zulke mooie dieren. Het proces van grootbrengen van de eendjes heb ik gemist, maar ik zag en voelde de liefde en verbinding die dat binnen de woongroep had gebracht. En het is nog steeds jammer om de vijver in te stappen en geen eendjes om me heen te hebben. We hebben de veertjes gevonden en in een mooi doosje gedaan en een plekje gegeven.
Zo dat is het weer voor nu. Ik waardeer het als ik merk dat het gelezen is, fijn dat jullie meeleven.
Tot het volgende bericht.
Veel liefs en warmte voor jullie!
Petra[e-1f618]
-
04 Februari 2024 - 11:51
Alise Oud:
Hey lieve Peetje,
Fijn om je weer te lezen! Super mooi je proces waarin je steeds meer jezelf er laat zijn zoals je bent. We praten verder wel verder maar ik ben blij te horen dat er zo weer wat deuren zijn opengegaan die je zin en energie geven. Heerlijk om weer dingen te verwachten, de voorpret van de vrijheid, die je eigenlijk hier ook al steeds meer ervaart.
Topper!! Dikke knuffel van ons[e-1f618]
-
04 Februari 2024 - 11:53
Johanna:
Lieve zus,
Wat een eerlijk oprecht bericht, dankjewel voor je delen [e-1f48e]
Wat verdrietig dat de eenden dood zijn.
Tot binnenkort,
Lots of love[e-2764]️[e-1f9e1][e-1f49b][e-1f49a][e-1f499][e-1f49c]
-
04 Februari 2024 - 13:39
Dorine:
Ha Pee,
Bedankt voor het inkijkje in jouw leven, hart en plannen! [e-1f497]
-
06 Februari 2024 - 09:00
Rob:
Heey lieve Petra! Wat een onwijs mooi proces ben jij aan het doorlopen zeg! Zo dapper om Andre los te laten. Dit doet pijn. Absoluut. Geef je zelf tijd en ruimte om dit een plek te geven en eer jullie liefde en herinneringen wanneer je dat voelt.
Je gaat een onwijs mooie nieuwe fase in. Uit de winter binnenkort naar de zon op prachtige plekken. Je doet het supergoed! Nog even doorzetten in het restaurant en dan liggen er weer nieuwe dingen in het verschiet. Het restaurant is iig een mooie leerschool van het leven geworden ;-)
Zo zielig om te horen van de eendjes zeg! Ik herinner hen mij goed. Waten vrolijke gezellige zwemvriendjes in die mooie ijskoude plas water [e-1f603].
Heel veel liefs!! Je reist heerlijk door het leven
ps. Ik weet nog wel een plekje voor je auto!
-
06 Februari 2024 - 11:03
Petra:
Dank voor de lieve reacties![e-1f49d]
-
06 Februari 2024 - 11:15
Tineke De Graaff:
Beste Petra, hier een bericht van Tineke uit Kommerzijl. Per toeval kwam ik jouw verslag tegen en wil jou graag een berichtje sturen. Zelf heb ik nl in 2018 alles opgezegd, mijn baan en huis verkocht, en ben op reis gegaan. Eerst naar Costa Rica, later met een camper naar Engeland, Wales en daarna naar Spanje. Zo ook vele avonturen meegemaakt. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan via de website 'workaway'. Ken je dat platform?
Als je het leuk lijkt kunnen we eens afspreken om ervaringen uit te wisselen? Mij lijkt dat wel erg leuk nl. Ik wens jou het allerbeste op jouw reis, zowel de innerlijke als avontuurlijke reis. Vriendelijke groet, Tineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
